Basit bir fikir kırıntısının zaman içinde olgunlaşması, yeterince olgunlaşanların küçük de olsa somut bir fikre doğru evrilmesi, içlerinden bazılarının, yeteri kadar uzun bir süre geçtikten sonra bir inanca dönüşmesi, inancın sağladığı kendine has rahatlama duygusu, aynı rahatlama duygusunun altında yatan, inancın doğasına ait yapışkanlığın yarattığı huzursuzluk...
Kelimeleri kullanırken dikkat edilmesi gerektiğini bana varlığıyla her zaman anımsatır, muhafazakar! Muhafaza etmek, tutmak, bırakmamak...
Kendi muhafaza ettiklerim, etmek istediklerim ve edemediklerim...
Korkularım ve bir türlü vazgeçemediğim üç nokta muhafazakarlığı...
//bu blog yazısı havadan, bin bir çeşit alengirli işlerle buraya ulaşmıştır.//
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder